Zit eens wat vaker op je Koninklijke troon

Ik word enthousiast van het idee om te gaan spijbelen. Eigenlijk wel iets ‘moeten’ maar het gewoon ‘niet doen’ en in plaats daarvan iets doen wat je leuk vindt! Of gewoon even lummelen op je Koninklijke troon en niets doen. Dat is pas echt Goud!

Ik neem je even mee in mijn gedachtewereld, ik kan me niet voorstellen dat jij dit niet herkend. Laat me alsjeblieft weten als dat wel zo is, anders voel ik me zo alleen in mijn wereld.

Dromen uit laten komen

Ik ben enthousiast over mijn dromen en plannen.
Ik heb een plan voor mezelf uitgeschreven en ik weet wat ik moet doen.
Maar toch….
Ik laat me leiden door de waan van de dag. Ik droom veel maar doe minder dan dat ik zou kunnen doen richting het waarmaken van mijn dromen. Ik voel me moe.

Waarom is dat?
Wil ik het niet?
Durf ik het niet?
Geloof ik het niet?
Wat houdt me tegen dat ik uitstelgedrag vertoon?

Kopen en niet lezen

Ik schaal dit onder de categorie kopen maar niet lezen. Zo koop ik boeken waar ik vol enthousiasme in begin te lezen maar ze toch niet altijd uitlees.
Ik koop ook online trainingen die op de digitale plank blijven liggen.
Zo doe ik mee aan challenges maar haak ik af omdat ik afspraken heb staan wanneer de live momenten zijn. Ik maak mezelf dan wijs dat ik het later wel inhaal.

En toch zijn mijn intenties bij elke inschrijving en bij elke aankoop die ik doe 100% oprecht. Ik wil echt die kennis tot me nemen.

Maar ik doe het te vaak niet.

Ligt dat aan mij?

En dan ga ik me toch afvragen, ligt dat aan mij? Zit er een steekje los bij mij? Waarom zou ik tijd, energie en geld investeren als ik er toch niets mee doe?

Ik zie het ook terug bij mijn eigen trainingen die worden wél verkocht maar niét gevolgd. Terwijl ik weet dat de inhoud goed is.

Blijft natuurlijk nog de vraag staan: Waarom?

Is de taak die er ligt te groot? Kan mijn brein het niet (meer) aan? Een heel boek uitlezen kost zoveel tijd! Waar moet ik die tijd vandaan halen?
Laat staan mijn dromen uitvoeren. Dat heeft nogal een aantal stappen nodig. Raak ik daardoor mijn werklust kwijt?

Spijbelen van Wilskracht

Als ik mezelf echt toestemming geef om te voelen dan kom ik tot de conclusie dat ik werk vanuit wilskracht in plaats vanuit daadkracht. En ik weet inmiddels dat wanneer dit gebeurt dat mijn brein dan te vol zit.
Het wordt tijd om ruimte te geven in mijn hoofd om weer van wilskracht naar daadkracht te komen.

Maar je kunt pas in actie komen als je weet wat er aan de hand is!

Ik moet teveel van mezelf

Eigenlijk best wel een schokkende ontdekking.
Ik weet toch inmiddels hoe het werkt en toch komt die hardnekkige overtuiging weer naar boven: Ik moet presteren!

Als alleenstaande moeder heb ik verantwoordelijkheden.
Fysiek moet ik gezond blijven want anders kan ik niet werken. En zonder werk geen geld voor eten en onderdak.
Mentaal moet ik fit zijn, omdat ik er voor hen wil zijn wanneer zij met mij willen praten over de uitdagingen in hun leven.
Emotioneel moet ik in balans zijn omdat ik anders al die fantastische Koninginnen niet kan helpen.
En ik moet ook leuk blijven voor mijn vriend en vriendinnen, zodat ze energie van mij krijgen. Ik wil er voor hen zijn.

En wanneer mijn brein te vol zit wordt ‘willen’ ineens ‘moeten’.

Ik schrik ervan, want dit was de grootste uitdaging tijdens mijn burn-out.
En ik wil koste wat kost uit een burn-out blijven. Op die plek wil ik nooit meer zijn!
Maar ik weet ook dat een burn-out je ineens kan verrassen…. omdat je niet goed hebt opgelet. Tijd om op te letten dus!

Wat vind ik leuk?

En mag ik dat gaan doen van mezelf?
Wat als ik ‘moeten’ weer ga vervangen door ‘willen’?

Streng voor mezelf

Onbewust ben ik dus nog steeds streng voor mezelf. Ik mag dromen en plannen maken als ik maar elke dag hard werk om brood op de plank te krijgen. En daarnaast MOET ik werken aan mijn plannen. En juist dat geeft de verkeerde energie die ervoor zorgt dat ik uitstelgedrag vertoon.

Wat als ik wat minder streng voor mezelf zou zijn?

Wat zou er gebeuren als ik minder streng voor mezelf zou zijn? Wat als ik zou gaan spijbelen van het ‘moeten’?

Ik weet uit ervaring dat als ik dat zou doen, dat de energie dan pas echt gaat stromen. Dat is helemaal geen verloren tijd!
Ik denk nu aan mijn motto die ik na mijn burn-out heb geformuleerd: Niet te veel nadenken, gewoon doen! Of laten!

Ik ga gewoon spijbelen! Doe je mee?

Het voelt in het begin wat oncomfortabel want ik moet eigenlijk….., maar het spijbelen eindigt in een gevoel van ultieme vrijheid.

Ik kan je nu een lezing gaan geven over hoe dat dit dan werkt in je brein.
Maar ga het maar gewoon voelen! Dat gun ik je.
Of volg de breinklas >

Ik ga het nu voelen! Ik stop met schrijven en ga een outfit kopen voor mijn fotoshoot 🙂 Ik vind dat ik genoeg kleren heb en dat ik mijn geld moet sparen. Maar mijn innerlijke kind en ik gaan spijbelen van het ‘moeten’.

Spijbel en geniet!
Iets krachtigers is er niet!